Shqipëria Duhet të Kërkojë Fajtorin në Manzë

 Gürkan Biçen

Pak ditë më parë, qeveria e korruptuar shqiptare, përfshirë Edi Ramën e mbështetur nga Soros, njoftoi se kishte ndërprerë marrëdhëniet diplomatike me Republikën Islamike të Iranit, duke ekzekutuar një hap të rëndësishëm në planin e kryer hap pas hapi nga Shtetet e Bashkuara dhe Regjimi sionist. Justifikimi dhe pretendimi i qeverisë shqiptare ishte se Irani qëndronte pas një sulmi kibernetik në faqet e internetit të institucioneve të shtetit shqiptar. Teksa lodra e ambasadorit amerikan në Tiranë, Rama thoshte se duhet ta merrnin këtë “reagim të tepruar” para kamerës, ai lexonte tekstin që i dërgoi ambasadori amerikan. Ndërkohë që nuk kishte probleme të dukshme mes Republikës së Shqipërisë dhe shqiptarëve me Republikën Islamike të Iranit dhe iranianët deri dhjetë vjet më parë, çfarë ndodhi që marrëdhëniet arritën në pikën e thyerjes? Tani është koha për t'u kthyer në të kaluarën.

Menjëherë pas rënies së regjimit të Enver Hoxhës, Shqipëria iu bashkua shteteve vasale të Amerikës. Edhe shqiptarët u kthyen në një popull që kanë mbështetjen amerikane dhe që në këtë mënyrë janë bërë të besojnë se janë të sigurt. Si çmim i pastrimit të Kosovës nga prania ushtarake dhe politike e Serbisë me operacionin e NATO-s në vitin 1999, shqiptarët, për të mbrojtur interesat amerikane, lanë nën administrimin e ambasadorëve amerikanë, një rajon të tërë shqiptarë, nga Adriatiku deri në kufijtë e Serbisë e madje deri në brendësi. Ashtu si në shumicën e vendeve vasale, figurat në krye të strukturave politike dhe administrative në Shqipëri dhe Kosovë përbëhen nga njerëz që u përmbahen urdhrave dhe udhëzimeve të ambasadorëve amerikanë me banim në Tiranë dhe Prishtinë. Nga sot asnjë politikan shqiptar që suksesin e tij politik e sheh në harmoni me Amerikën dhe në rrugën e treguar nga Amerika, nuk ka mundësi të shkojë përtej udhëzimeve të ambasadorit amerikan. Sa i përket marrëdhënieve me Republikën Islamike të Iranit, këto rregulla janë shumë më të rrepta. Aq sa, siç zbulohet në dokumentet e Wikileaks, qeveria shqiptare nuk ka fuqinë as të lejojë fluturime direkte ndërmjet Teheranit dhe Tiranës në fushën e transportit të pasagjerëve, madje as të lidhë një marrëveshje arsimore për shkëmbimin e studentëve. Ministrat shqiptarë i përcjellin ambasadorit amerikan çdo çështje në lidhje me Iranin dhe veprojnë në përputhje me udhëzimet e Uashingtonit. Në këtë marrëdhënie, Amerika është në pozicionin e komandimit, ndërsa Shqipëria është në pozicionin e respektimit të urdhrit.

Në vitin 2013, Amerika urdhëroi shtetin vasal të Shqipërisë që të vendosë në territorin shqiptar organizatën terroriste të njohur nga populli iranian si “Hipokritët e Popullit”, për faktin se ajo veproi së bashku me ushtrinë e Irakut në luftën e regjimit despotik të Sadam Hyseinit kundër Iranit dhe vrau 12 mijë iranian, organizatë kjo e cila ka kryer aktivitete terroriste kundër Republikës Islamike të Iranit që prej viteve 1979-1980, dhe quajti veten “Muxhahedinët e Popullit”, por vrau qindra politikanë, intelektualë dhe shkencëtarë në Iran. Kështu, Shqipëria pranoi në Shqipëri rreth 4000 terroristë që mbetën në kampet e organizatës terroriste të Muxhahedinëve të Popullit në Irak. Sot, Shqipëria është bërë armiqësore ndaj një vendi me të cilin nuk kishte asnjë problem më parë, mbi bazën e një problemi që nuk i përket, duke pritur një organizatë që deklaron synimin e saj për të përmbysur Republikën Islamike të Iranit dhe vazhdon aktivitetet e saj terroriste brenda Iranit sot. Shndërrimi i Shqipërisë në një vend që mbështet terrorizmin dhe mbron terroristët dhe fakti që Shtetet e Bashkuara qëndrojnë pas këtyre terroristëve, i ka bërë këta terroristë indiferentë ndaj ligjeve të shtetit shqiptar.  Çdo person i ndërgjegjshëm që njeh pak a shumë veprimtarinë e organizatës terroriste Muxhahedinët e Popullit në Shqipëri, e dinë se këta terroristë sulmuan policët shqiptarë në rrugët e Tiranës, sulmuan gazetarët shqiptarë, kryejnë fushata shpifëse ndaj atyre që nuk e konsiderojnë të ligjshme dhe korrekte qëndrimin e tyre në Shqipëri dhe se për këtë i ofruan të holla një pjese të shtypit, se ata ende jetojnë në hierarkinë e një organizate terroriste në kampin e Manzës,  se stafin administrativ të organizatës terroriste e quajnë “komandant” dhe se përdorin një rrjet gjigant dixhital për të prodhuar dhe përhapur lajme të rreme kundër Republikës Islamike të Iranit në kampin e Manzës dhe për të organizuar sulme kibernetike kundër Iranit. Përsëri, nuk është gjë e fshehtë fakti se pasi organizata u vendos në Shqipëri, ata të cilët donin të largoheshin nga kjo organizatë, u shpallën tradhtarë nga ajo dhe qeveria shqiptare nuk i mbrojti këta njerëz dhe se ata dhe familjet e tyre u sulmuan në rrugët e Tiranës. Përveç kësaj, me mbështetjen e Amerikës, organizata po kërcënon edhe qeverinë shqiptare për të parandaluar ata të cilët duan të largohen prej saj dhe të kthehen në Iran. Përtej gjithë kësaj, ekziston një pikë e ndërmjetme në planin e punës së Shteteve të Bashkuara dhe organizatës terroriste Muxhahedinët e Popullit: dorëzimi i ndërtesës së Ambasadës së Republikës Islamike të Iranit organizatës terroriste të Muxhahedinëve të Popullit.

Amerika i kërkon qeverisë shqiptare evakuimin e plotë të Ambasadës së Republikës Islamike të Iranit në Tiranë. Si kërkesë e këtij urdhri të Shteteve të Bashkuara, Shqipëria kërkoi që edhe rojet iraniane të sigurisë, të cilët ruanin nga brenda Ambasadën e Republikës Islamike të Iranit, të largohen nga vendi. Kështu, ndërtesa mbeti e pambrojtur dhe u bë gati për sulm dhe okupim. Hapi i dytë i këtij plani është dorëzimi i ndërtesës së Ambasadës tek liderja e organizatës terroriste, Meryem Recevi. Në këtë mënyrë, Amerika synon të ndërtojë një qeveri iraniane në mërgim, të urdhërojë vasalët e tjerë të saj të njohin këtë qeveri dhe të krijojnë marrëdhënie me këtë qeveri, si dhe të paraqes aktivitetet terroriste të organizatës terroriste në Iran si një konflikt pushteti midis qeverisë në mërgim dhe asaj në Iran. Për të arritur këtë qëllim, shteti vasal i Shqipërisë duhet të japë një justifikim kundër Republikës Islamike të Iranit. Nëse kthehemi në fillim, ky justifikim është sulmi kibernetik.

Përveç faktit që Republika Islamike e Iranit nuk ka nevojë të sulmojë faqet e internetit të institucioneve shtetërore shqiptare, është absurde edhe të mendohet se një vend me përvojë të avancuar të luftës elektronike të mjaftueshme për të kontrolluar mjetet ajrore më të avancuara të Amerikës pa pilot dhe për t'i ulur ato të padëmtuara në tokën iraniane, do të përfshihet dhe të lë gjurmë në sulme kibernetike të cilat edhe njerëz me njohuri dhe përvojë pak mbi mesataren do të mund ti kryenin. Ata që i dhanë këtë justifikim adjutantit të ambasadorit amerikan në Shqipëri, Edi Rama, janë anëtarët e organizatës terroriste që Shqipëria vendosi në kampin e Manzës. Në një mjedis ku anëtarët e organizatës terroriste Muxhahedinët e Popullit organizojnë pothuajse çdo ditë sulme kibernetike kundër Republikës Islamike të Iranit, është e qartë se këta persona kanë kryer një sulm të tillë të rremë kibernetik me dijeninë e qeverisë amerikane dhe asaj shqiptare.

Ne, shqiptarët patriotë në atdhe dhe në diasporë, e dimë se politikanët e korruptuar të Shqipërisë po ua ofrojnë atdheun interesave amerikane dhe përpiqen ta kthejnë shtetin tonë në armiqësi me njerëz dhe shtete që në të vërtetë janë miq. Një tjetër gjë që ne dimë është se organizata terroriste Muxhahedinët e Popullit po numëron ditët për të hyrë në Ambasadën e Republikës Islamike të Iranit në Tiranë. Megjithatë, është shumë herët që ata të gëzohen. Natyrisht, populli shqiptar do të zgjohet dhe do të shpëtojë nga politikanët që e kanë kthyer atdheun tonë në kamp terrorist, nga terroristët e huaj që kanë vënë në vështirësi vendin dhe shtetin tonë si dhe nga bashkimi i forcave amerikano-sioniste të cilët qëndrojnë pas gjithë kësaj.

Arnavutluk Suçluyu Manza’da Aramalı

 Gürkan Biçen

Birkaç gün evvel aralarında Soros destekli Edi Rama’nın da yer aldığı, yolsuzluğa batmış Arnavutluk hükümeti Amerika ve Siyonist rejim tarafından adım adım yürütülen planın önemli bir aşamasını icra ederek, İran İslam Cumhuriyeti ile diplomatik ilişkileri kestiğini ilan etti. Arnavutluk hükümetinin bahanesi ve iddiası Arnavutluk devletinin kurumlarına ait internet sitelerine yönelik bir siber saldırının arkasında İran’ın olduğu şeklindeydi. Amerikan elçisinin Tiran’daki oyuncağı Rama kameranın karşısında bu “aşırı tepki”yi almak zorunda olduklarını söylerken, Amerikan elçisinin kendisine yolladığı metni okuyordu. Arnavutluk Cumhuriyeti ve Arnavutlar ile İran İslam Cumhuriyeti ve İranlılar arasında bundan on yıl öncesine kadar gözle görülür her hangi bir problem yokken, ne oldu da ilişkiler kopma noktasına geldi?  Şimdi geçmişe dönme vakti.

Enver Hoxha rejiminin yıkılmasının hemen ardından Arnavutluk Amerika’nın vasal devletleri arasına katıldı. Arnavutlar da Amerikan desteğini arkasına alan ve bu yolla güvende olduklarına inandırılan bir halka dönüştü. 1999 yılında gelen NATO operasyonu ile Kosova’nın Sırbistan’ın askeri ve siyasi varlığından arındırılmasının bedeli olarak Arnavutlar, Amerikan çıkarlarını korumak için Adriyatik’ten Sırbistan sınırlarına ve hatta içlerine kadar tüm bir Arnavut bölgesini Amerikan elçilerinin yönetimine bıraktılar. Pek çok vasal ülkede olduğu gibi Arnavutluk ve Kosova’da bulunan siyasi ve idari yapıların başındaki figürler Tiran ve Priştine’de ikamet eden Amerikan elçilerinin emir ve talimatlarını yerine getiren kişilerden ibarettir. Bugün itibariyle siyasi ikbalini Amerika ile uyum içinde ve Amerika’nın gösterdiği yolda gören hiçbir Arnavut siyasetçinin Amerikan elçisinin talimatları dışına çıkma imkânı bulunmamaktadır. İran İslam Cumhuriyeti ile ilişkiler bahsinde ise bu kurallar çok daha sıkıdır. Öyle ki Wikileaks belgelerinde açığa çıktığı üzere, Arnavutluk hükümetinin Tahran ile Tiran arasında yolcu taşımacılığı alanında doğrudan uçuşlara izin verme hatta öğrenci değişimini konu alan bir eğitim anlaşması yapma kudreti bile bulunmamaktadır. Arnavut bakanlar İran’la ilgili her hususu Amerikan elçisine iletmekte ve Washington’dan gelen talimata göre davranmaktadırlar. Bu ilişkide Amerika emreden, Arnavutluk ise emre itaat eden konumundadır.

2013 yılında Amerika vasal devlet Arnavutluk’a, 1979-1980’den bu yana İran İslam Cumhuriyeti’ne karşı terör faaliyetleri yürüten, kendisine “Halkın Mücahitleri” adını veren ancak gerek İran içinde yüzlerce siyasetçi, aydın ve bilim adamını öldürmesi ve gerekse Saddam Hüseyin’in despotik rejiminin İran’a karşı yürüttüğü savaşta Irak ordusuyla birlikte hareket ederek kendi ülkesine saldırıp yaklaşık 12 bin İranlıyı katletmesi sebebiyle İran halkı tarafından “Halkın Münafıkları” olarak anılan terör örgütünü Arnavutluk topraklarına yerleştirmesini emretti. Böylelikle Arnavutluk Halkın Mücahitleri terör örgütünün Irak’taki kamplarında kalan 4 bin civarındaki teröristi Arnavutluk’a kabul etti. Bugün Arnavutluk, İran İslam Cumhuriyeti’ni yıkmayı amaçladığını ilan eden ve bugün de İran içinde terör faaliyetlerini sürdüren bir örgüte ev sahipliği yapmak suretiyle daha evvel hiçbir problemi olmadığı bir ülkeyle kendisine ait olmayan bir sorun temelinde hasım haline gelmiştir. Arnavutluk’un terörü destekleyen, teröristleri koruyan bir ülke haline dönüşmesi ve söz konusu teröristlerin ardında Amerika’nın olması bu teröristleri Arnavutluk devletinin yasalarını da umursamaz kılmıştır. Halkın Mücahitleri terör örgütünün Arnavutluk’taki faaliyetlerini az çok bilen her vicdanlı kişi, bu teröristlerin Tiran sokaklarında Arnavut polis memurlarına saldırdığını, Arnavut gazetecileri tartakladığını, kendilerinin Arnavutluk’ta bulunmasını yasal ve doğru bulmayan kimseler hakkında karalama kampanyaları yürüttüklerini ve bunun için basının bir kısmına para aktardıklarını, halen bulundukları Manza Kampı’nda yine terör örgütü hiyerarşisi içinde yaşadıklarını, terör örgütünün idari kadrolarını “komutan” olarak isimlendirdiklerini, Manza Kampı’nda İran İslam Cumhuriyeti aleyhine yalan haberler üretmek ve bunları yaymak ve İran’a yönelik siber saldırılar düzenlemek için devasa bir dijital şebekeye ve sınırsız imkânlara sahip olduklarını teslim edecektir. Yine örgütün Arnavutluk’a yerleştirilmesinden sonra örgütten ayrılmak isteyenlerin örgüt tarafından hain ilan edildiği ve Arnavut hükümetinin de örgütün hain kabul ettiği bu kişileri korumadığı, bu kişilerin ve ailelerinin Tiran sokaklarında saldırıya maruz kaldıkları sır değildir. Bundan ayrı olarak, örgüt kendisinden uzaklaşarak İran’a dönmek isteyenleri engelleyebilmek için Amerika’nın desteğiyle Arnavutluk hükümetini de tehdit eder haldedir. Tüm bunların ötesinde Amerika’nın ve Halkın Mücahitleri terör örgütünün işleyen planının içinde bir ara nokta vardır: İran İslam Cumhuriyeti Büyükelçilik binasının Halkın Mücahitleri terör örgütüne teslim edilmesi.

Amerika İran İslam Cumhuriyeti’nin Tiran’daki Büyükelçilik binasının tümüyle boşaltılmasını Arnavutluk hükümetinden istemektedir. Arnavutluk Amerika’nın bu emrinin gereği olarak İran İslam Cumhuriyeti Büyükelçilik binasını içeriden koruyan İranlı güvenlik görevlilerinin de ülkeden ayrılmasını istemiştir. Böylelikle bina korumasız bırakılmış, saldırı ve işgale hazır hale getirilmiştir. Bu planın ikinci adımında Büyükelçilik binasının terör örgütünün lideri Meryem Recevi’ye teslim edilmesi yer almaktadır. Bu yolla Amerika sürgünde bir İran hükümeti inşa etmeyi, diğer vasallarına bu hükümeti tanımayı ve bu hükümetle ilişki kurmalarını emretmeyi ve terör örgütünün İran içindeki terör faaliyetlerini sürgündeki hükümet ile İran içindeki hükümet arasındaki güç çatışması olarak sunmayı amaçlamaktadır. Bu amacına ulaşmak için de vasal devlet Arnavutluk’a İran İslam Cumhuriyeti’ne karşı bir bahane sağlaması gerekmektedir. Başa dönersek, bu bahane siber saldırıdır.

İran İslam Cumhuriyeti’nin Arnavutluk devletinin kurumlarına ait internet sitelerine yönelik siber saldırıda bulunmaya ihtiyacının olmadığı gerçeği bir yana, Amerika’nın en gelişmiş insansız hava araçlarını kontrol edip hasarsız bir şekilde İran topraklarına indirecek kadar gelişmiş bir elektronik harp tecrübesine sahip bir ülkenin ortalamanın az üzerinde bilgi ve tecrübeye sahip kişilerin dahi gerçekleştirebileceği siber saldırılarda bulunacağını ve ardında iz bırakacağını düşünmek bile abesle iştigaldir. Bu bahaneyi Amerikan elçisinin Arnavutluk’taki emir subayı Edi Rama’ya sağlayanlar da Arnavutluk’un Manza Kampı’na yerleştirdiği terör örgütü üyeleridir. Halkın Mücahitleri terör örgütü üyelerinin İran İslam Cumhuriyeti’ne neredeyse her gün siber saldırı düzenlediği bir ortamda, bu kişilerin Amerika ve Arnavutluk hükümetinin bilgisi dahilinde böylesi bir sahte siber saldırıda bulundukları açıktır.

Biz, anavatandaki ve diasporadaki vatansever Arnavutlar, Arnavutluk’un yozlaşmış siyasetçilerinin anavatanımızı Amerikan çıkarlarına peşkeş çektiklerini ve devletimizi gerçekte dost olan halk ve devletlerle hasım haline getirmeye çalıştıklarını biliyoruz. Bildiğimiz bir diğer husus ise Halkın Mücahitleri terör örgütünün İran İslam Cumhuriyeti’nin Tiran Büyükelçilik binasına girebilmek için gün saydığıdır. Ne var ki sevinmeleri için vakit çok erken. Arnavut halkı elbette uyanacak ve anavatanımızı terör kampına çeviren siyasetçilerden, ülkemizin ve devletimizin başını belaya sokan yabancı teröristlerden ve tüm bunların arkasında yer alan Amerikan-Siyonist güç birliğinden kurtulacaktır.